اثربخشی زوج درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت بر بهبود عملکرد خانواده زوجین متقاضی طلاق

مقدمه: خانواده محل ارضای نیازهای مختلف جسمانی و عقلانی و عاطفی است و داشتن آگاهی از نیازهای زیستی و روانی و شناخت چگونگی ارضای آن ها و تجهیز شدن به تکنیک ها و شناخت تمایلات زیستی و روانی، ضرورتی انکار ناپذیر می باشد که این پژوهش نیز با هدف تعیین اثربخشی آموزش زوج درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت بر عملکرد خانواده زوجین متقاضی طلاق انجام شد. روش: در این مطالعه، 40 زوج از متقاضیان طلاق انتخاب شده و با استفاده از انتساب تصادفی در دو گروه کنترل (20 زوج) و گروه آزمایش (20 زوج) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس ابزار سنجش خانواده استفاده گردید. گروه آزمایش به مدت 6 جلسه تحت آموزش زوج درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان دهنده اثربخشی مثبت آموزش زوج درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت بر عملکرد خانواده و زیر مقیاس های حل مشکل، ارتباط، نقش ها، همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی و کنترل رفتار در متقاضیان طلاق بود. نتیجه گیری: از آن جایی که رویکرد روابط موضوعی سعی می کند برحسب درون سازی های گذشته، تعاملات کنونی را تبیین کند این روش زوج درمانی در بهبود عملکرد خانواده متقاضیان طلاق سودمند می باشد.